Dag 18: Blije kindergezichtjes

22 juli 2015 - Witrivier, Zuid-Afrika


Sanibonani, Kunjani? 


Vandaag ging de wekker alweer om half 7. Ontbijten, spullen bij elkaar rapen en jawel… op tijd vertrekken! Aleena, met een half uurtje vertraging. Dat valt goed mee, zeg! Om half 9 kwamen we aan in, wat iedere dag een meetje meer ‘ons klasje’ wordt. 
Vandaag stond de verdere afwerking op het programma. Schilderwerken afronden, banken afstoffen en de klas inrichten. Enkelen onder ons probeerden de juf te tonen hoe een kleuterklas eruit zou moeten zien. Hoekjes, speelgoed overal, alles netjes wegbergen en vooral niet alles aan de kant stapelen om plaats te creëren. Hilke en Marieke namen er potloden, scherpers, en bladen bij. En wat trok dat de aandacht! De kinderen liepen naar het materiaal, gingen zitten en begonnen aan hun kunstwerken. Sommigen onder hen wilden zelf ook eens de scherpers uitproberen. Al was dat zonder veel succes. Na een half uurtje waren ze het beu en gingen ze weer flink spelen in het speeltuintje. Tijd dus voor iets anders… Naaister Nicole zocht zich rot in de voorraadkamer/container naar stof om gordijntjes van te maken. Meten, knippen en… wachten tot de moment waarop de stikmachines zullen werken. Nadien kregen we van wamkulu de opdracht om met behulp van de ‘echte’ juf, files van de kinderen te maken. Wat is hun naam? Hoe oud zijn ze? Hoe groot zijn ze? En wat is hun thuissituatie? Alles werd netjes genoteerd. Even later waren de kinderen al heel wat meer op hun gemak en mochten ze per twee een visspel uitproberen. Met vislijntjes en aan de hand van magneten visten ze houten visjes. Wat een ervaring! De namiddag verliep heel speels en ging snel voorbij. In het zand spelen, met de poppen spelen,.. En wij kuisten nog het laatste opbergkot en stapelden het vol met oude schoolbanken die nog niet nuttig kunnen gebruikt worden. 
Om 13 uur kwamen er al broers en zussen hun kleinere broertjes en zusjes halen. ‘See you tomorrow! Bye bye!’ We namen afscheid, ruimden alles op en en onze to do voor vandaag zat erop! 
Rond 17 uur, na een uurtje wachten, reden we naar huis. Hilke was onze chauffeur van dienst. We waren blij dat we eens vroeg thuis waren en nog blijer omdat het frietjes waren. Normaal was dit gisteren onze 21 juli-menu, maar in Masoyi was dat moeilijk. Maar uitstel is geen afstel! 

Tot morgen, 
Zoen, 
onnies en susters
 

Ps: Morgen slapen we voor één of twee nachten in Masoyi, dus je zal morgen en misschien overmorgen geen update hebben op 'den blog'

Foto’s

9 Reacties

  1. Barbara:
    22 juli 2015
    Fijn om te horen dat de kinderen het daar dankzij jullie goed hebben. Marieke trek maar genoeg foto's van al het materiaal waarmee ze spelen zodat je aan onze leerlingen kan tonen wat ze met hun 'gerief dat ze gaven' allemaal deden. :-)
  2. Mieke:
    22 juli 2015
    Dit is dus leuker nieuws dan gisteren. Geen inbrekers meer en vlot kunnen werken. Een klasje inrichten en goed indelen en gebruiken kennen ze dus daar nog altijd niet. Ik herinner mij nog een blog van Hilke over hetzelfde probleem. Blijkbaar wordt er niet veel doorgegeven van leerkracht naar leerkracht. Opleiding???? Inspectie???? Opvolging???? Bijsturing???? Allé Annemarie: echt iets voor jou om op te volgen! Of is het een beetje te ver om steeds naar daar af te reizen? Is er in die scholen dan geen directie die zich dat aantrekt? Zijn dit privéscholen of staatsscholen? Van wie worden de leerkrachten betaald? Aan wie moeten zij verantwoording afleggen? Is er daar enige controle op het onderwijs?
    Ik zit dus weer met een hoop vragen die zo door mijn hoofd flitsen als ik jullie verslag lees. Anneke zal ze in elk geval veel goeie raad kunnen geven en spreken uit ondervinding. Zeg Anneke, ge hebt uw zwembadjes toch niet meegenomen naar daar hé want de kleutertjes van Vlassenbroek zouden ze wel erg missen.
    Slaapwel aan iedereen en tot morgen.
  3. Annelies:
    22 juli 2015
    Dag allemaal,

    Amai, amai. Petje af voor al het mooie werk dat jullie daar verrichten.
    Heel tof om al die avonturen te kunnen volgen.
    Veel succes nog en geniet ervan!
    PS: Annemarie en Marieke .... de groeten van Florke!
  4. Wendy Hofman:
    22 juli 2015
    Wauw! Wat een verhalen... Dames, ik ben in Puyenbroeck dus ik ben niet altijd "online." Maar... het is in elk geval boeiend om te lezen wat jullie allemaal al meegemaakt hebben. Een contrast met onze leefwereld, maar een ervaring om nooit meer te vergeten. Veel plezier!!
  5. Kamiel:
    23 juli 2015
    Wat een avontuur, want dat is het toch, mogen jullie ver van huis meemaken. Het wordt er elke dag spannender. Waar gaat dat eindigen? Niet op mijn vraag antwoorden Hilke want het moet hier ook spannend blijven. Het doel van jullie project is die kindjes en het schooltje iets meer komfort bezorgen zodat ze, als die fantastische groep jonge mensen terugkeren naar Belgie, het iets makkelijker zullen hebben. Nog heel veel succes met jullie project en... blijf ervan genieten, hoe zwaar het soms ook moge zijn!
    Groetjes aan iedereen maar vergeet ''de moekes'' niet.
  6. Marleen:
    23 juli 2015
    Dag allemaal,

    Ik heb jullie verhalen zojuist gelezen en het is tof om te lezen dat alles goed gaat met jullie.Wat een avontuur en het wordt elke dag spannender. Hier in Vlassenbroek is alles oke, Ruben is op chirokamp vertrokken en ze zijn goed toegekomen in Ravels.
    Groetjes en tot later.
    Marleen
  7. Annemie:
    24 juli 2015
    Zelf net terug en heel nieuwsgierig naar jullie belevenissen daar...
    Heb alles op mijn gemak gelezen, foto's bezien...amai...jullie zijn echt wel goed bezig.
    Ga hier nog regelmatig komen piepen.
    Geniet er ginder nog van..
    Nog vele groetjes ook van jesse en lise..
  8. Els de proft:
    24 juli 2015
    hallo alle bekende en minder bekende helpers,
    het is zo leuk om elke dag jullie verslag te lezen. Jullie hebben al wat meegemaakt precies en ze zullen daar zeker heel blij zijn met jullie hulp en hopelijk kunnen de centjes zoals jullie voorstellen goed gebruikt worden voor het water. Dat kunnen wij hier ons toch niet meer voorstellen hé, zonder water en elektriciteit. Het is een hele belevenis en Hilde kijk er naar uit om in september al je reisverhalen te horen. Nog veel (werk)plezier maar wees toch wel voorzichtig hoor. Groetjes
  9. Karen:
    25 juli 2015
    Dag collega's, Marieke en Hilke,

    Nu ik zelf terug thuis ben van reis kan ik jullie verhalen eindelijk volgen. Dikke duim voor wat jullie daar allemaal doen! Ik had er zo graag bij geweest... Ik ben al super benieuwd naar de foto's en 'live' verhalen :-) Veel succes nog en tot gauw! Groetjes xxx