Dag 11+12: 'weekendje Masoyi'
16 juli 2015 - Witrivier, Zuid-Afrika
Hallo allemaal,
We zijn eindelijk thuis van een ‘weekendje’ Masoyi! En wat voor een weekendje!
Gisteren zijn we om 5 uur opgestaan, zodat we om 6 uur zouden kunnen vertrekken richting het schooltje. Dit omdat er nog heeeeeel veel werk was. Toen we rond 7 uur aankwamen in Masoyi kon iedereen direct aan de slag. Een groepje hielp bij het maken van bakstenen met de plaatselijke bevolking. Een ander groepje ging aan de slag met het in elkaar knutselen van de bedden. En ik, ik schepte orde in de chaos in ‘den office’. Na 2 uur puffen was er van wanorde geen spraken meer en rook de office naar kuisproduct! Hoera! Opdracht volbracht, de office is (voor even) proper, jippie!
Maar het werk was natuurlijk nog niet gedaan! Samen met de anderen hielp ik mee aan het maken van de bedden. Een beetje nadenken, de juiste stukken aan elkaar zetten met vijzen, zagen op de juiste grote,… Ale met andere woorden papa, binnenkort kan ik voor jou een buitenkeuken maken!
Kom, de bedden die gemaakt werden zien er geweldig uit! En je raad het nooit, maar om 18 uur was het pikdonker en moesten we alles opruimen. We aten millipap en kropen lekker onder de wol.
Vandaag mochten we net iets langer slapen. Ahja, we waren dan ook al ter plaatse. Om 8 uur starten de werkzaamheden. De jongens hielpen met het aanbrengen van zand en cement om de fundering te leggen van de laatste rondavel. Een deel van de meisjes ging aan de slag met het afwerken van de bedden. Een ander deel had schilderwerken voor de boeg. Ik behoorde tot het schilderteam. De deuren schilderen, de ramen een laagje verf geven,… We waren een hele dag zoet met klusjes! Maar de tijd vliegt! Aangezien het zo vroeg donker is moet alles ook op tijd afgewerkt zijn.
Wanneer alles was opgeruimd, friste iedereen zich een beetje op, want we zouden niet gewoon op moyeni eten, maar we gingen op restaurant. We gingen eten bij de Spur. Jammieeeee! De lekkerste ribbetjes ooit! En nu kruipen we met een volle maag ons bedje in :-)
Morgen worden we weer vroeg in Masoyi verwacht, want dan is er een kamp voor de kindjes!
Slaapwel allemaal,
Zoen,
Hilke
Eindelijk terug aan het bloggen! Ik schaam me dat ik zo lang al gewacht heb maar ........ kleinkindjes en co gaan voor. Onze Belgjes zijn ondertussen ver in ZA zou ik denken. Ik heb de hele dag aan hen gedacht. Wat een avontuur hé om met zo'n groep nu samen daar te zijn en te werken voor de kindjes en het schooltje. Hopelijk kunnen jullie veel bereiken op die korte tijd. En wat een avontuur heb jij ondertussen al beleefd! Die geit ..... zag er niet smakelijk uit. Hopelijk waren de ribbetjes deze avond veel lekkerder. Dat doet wel raar zeker dat het ginds zo vlug donker is. Dat zijn wij hier alleen in de winter gewoon en dan leven we ook meer binnen. Geniet van je gezelschap en tot een volgend blogje.