Dag 13: Kamp

Hier ben ik weer met een nieuw avontuur…
Deze morgen stonden we om 7 uur opstaan, want we zouden een uur later vertrekken naar Masoyi. Ik zeg we zouden… want je hoor het misschien al aankomen, we zijn pas om kwart voor 9 echt kunnen vertrekken. We reden de berg naar beneden, en toen kwamen we tot de vaststelling dat we de spullen voor het schooltje boven waren vergeten. 
We moesten dus terug naar boven. Ale hup om iets na 9 uur reden we richting Masoyi. De eerste groep, die in de andere auto zaten, waren natuurlijk al onderweg en konden de kindjes al opvangen.
Eens in Masoyi aangekomen verliep niet alles even vlot. De kinderen van Numbi moesten gehaald worden en daar werd auto 1 voor ingeschakeld. Maar dan hadden de kinderen die van Kabokweni kwamen problemen met de auto en moest auto twee hen plots gaan halen. Het was dus een heel over-en-weer gerij om iedereen in Masoyi te krijgen! Het kamp kon dan ook niet direct van start gaan. 
De kleinste kindjes, van Masoyi zelf, waren echter wel talrijk aanwezig en zaten ons al op te wachten in het schooltje. Ik was daar hun ‘juf’ voor één dag ;-) Er waren heel wat gekende gezichtjes. Hoera! Maar er ontbraken er ook een groot aantal, geen Lethu, Ilona en Ruth… Ook geen baby, Sarah… Wel Tukulu en Misack! En ook al zag ik die laatste vorig jaar maar één keer, hij kende me nog steeds! Me happy! 
Het was een heel fijne dag in de klas! We speelden met auto’s, tekenden kindjes, puzzelden, leerde lego kennen, en we konden voor het eerst boetseren en schilderen. De kinderen trokken hun ogen nogal open! Het was dan ook muisstil in de klas toen iedereen in groepjes het materiaal ging verkennen. Heel fijn om te zien. En Misack, die liep de hele tijd waar ik ook naartoe liep! We maakten samen puzzels van meer dan 50 stukken! Applaus! 
Ondertussen waren natuurlijk de andere kinderen ook gearriveerd. Ook zij gingen aan de slag. Er werden massaspelen gespeeld, ze leerden sjorren, maakten armbandjes,… 
De kleinste kindjes zijn om 16 uur naar huis vertrokken, de grote kinderen blijven slapen aan de rondavels van Masoyi samen met de andere groep. 
Ik keerde om 17 uur terug richting lodge om de dames op te wachten. Maar dat draaide anders uit. Want zij hebben mij opgewacht. Onderweg naar huis vielen we plots zonder benzine en daar stonden we dan op een berg tussen Masoyi en Witrivier. Gelukkig schoot Annemarie ons te hulp! En kwamen we rond 19u15 zonder kleerscheuren aan in de lodge! Annemarie, Marieke, Ria, Nicole, Ann en Hilde zijn goed aangekomen. De weg naar de kamer, de douche en de toiletten werd getoond en iedereen kon zich rustig klaarmaken voor het avondmaal. 
Nu ligt iedereen uitgeput in bed. :-)
Lieve lezers, tot morgen voor een nieuw avontuur! 
Zoen,
Hilke