Dag 14: eerste echte dag voor Onnies en Susters...

Sanibonani, om het eens in het Siswati te zeggen… :-)
Vandaag verliep alles al een beetje op zijn Afrikaans. Op het gemakje dus. Om 9 uur stond er een lekker ontbijt op ons te wachten. Nadien kregen we van Annemarie een beetje meer uitleg over het project en de ligging ervan. Een les aardrijkskunde kan je het noemen. 
Nadien kwam Lucky en ging het van aardrijkskunde over naar Siswati. De eerste woordjes en zinnetjes kwamen er ‘vlot’ uit! Ale niet dus… Het is een verschrikkelijk moeilijke taal. Ik kan ondertussen wel al een aantal dingen uitdrukken, maar voor de moekes en Marieke was het toch net iets moeilijker. Je schrijft alles dan ook anders dan dat je het uitspreekt. 
Na de les Siswati kregen we een rondleiding op het domein. Het was een fikse wandeling die ons liet zien hoe groot het domein van Moyeni wel is. 
Bij onze terugkomst stonden er croquejes op ons te wachten. Na de lunch was het dan tijd om te vertrekken richting Masoyi. Na een rit van ongeveer een uurtje kwamen we aan en maakten we kennis met de omgeving van de school. Waar wordt er water gehaald? Hoe ziet de klas eruit? Wat zijn de rondavels?,… 
Nadat er kort gespeeld werd met wat kindjes mochten de moekes al direct helpen met het snijden van de groenten voor het avondmaal. 
Eens het eten opstond konden we allemaal genieten van de warmte van het vuur en het gezelschap van de kinderen. Rond 20 uur werd iedereen voorzien van eten. En zoals het hier in Zuid-Afrika gaat, mogen de gasten eerst aanschuiven. 
De maagjes werden goed gevuld! :-)
Na de maaltijd was het tijd voor de show! Zowel de kinderen van Numbi als de kinderen van Kabokweni hadden vanalles voorbereid. Van zingen en dansen tot toneel. Heel fijn om te zien! Want wat hebben al deze kinderen ritme in hun lijfjes! Ze dansten erop los. Dat kon ook niet anders, want de plaatselijke dj, dj green was in the house! :-)
Om 21u30 vertrokken we met onze persoonlijke chauffeur terug naar Moyeni waar we nu allemaal lekker ons warm bed induiken! 
Tot morgen allemaal! 
Zoen,
Hilke