Dag 15: zondag = misdag

Hier een verslagje van de onkies en zusters (Hilke inbegrepen).
Bekomen van de avontuurlijke (lees: ‘lange’) reis en de eerste indrukken (lees: ‘shock’), moeten we om 9 uur aan de ontbijttafel. Het kommetje fruit = uit de tuin (ananas, mag, papaya, appelsien, banaan- smaakte heerlijk. De macadamianoten kunnen we ook zelf plukken in de tuin. Ze kraken is een ander paar mouwen. Je kan proberen met een steen, maar dan breekt die wel. De notenkraker bij uitstek is hiervoor een… hamer. Een voet van Marieke kan ook nog. 
Wat groeit er nog in onzen hof? Sanseveria’s (vrouwentongen met hopen), kerstrozen (aan heuse bomen), papegaaienbekken en nog zo veel meer flora, wondermooi. 
wat de fauna betreft, zagen we vandaag twee reuze sprinkhanen in de tuin. Om 9 uur ontbijten omdat we om 10 uur in de zondagsdienste werden verwacht. Hoewel? Kan dit? Het is een uur rijden naar het schooltje. Lucky moest wachten op een seintje van Anne-Marie om ons te brengen…. Wachten dus… Dat moeten de onkies en zusters echt nog wel leren. 
Ondertussen werden we aan de praat gehouden door de heer des huizes, die dokter is in het plaatselijk ziekenhuis. Wat een schrijnende toestanden soms: te kort aan efficiënt personeel, apparaten die stuk zijn en niet vervangen worden, materiaal dat niet kan gesteriliseerd worden, te weinig dokters,… Een scan wordt hier binnenkort geactiveerd! Ondertussen viel de elektriciteit uit. Load geding - stade 2 (nu zonder en vanavond zonder elektriciteit). Dit is zo in gans Zuid-Afika om een totale uitval te vermijden. Bij ons thuis weer der veel over geplaveid, hier is het realiteit. Momenteel wordt elektriciteit geleverd via pletrol, jawel! 
11u15 - Lucky kreeg het verlossende sein. We mochten vertrekken…
12u15 - De dienst was net begonnen. Helemaal in Siswati! Onze Lucky mocht elke zin vragen naar het Engels. De kinderen zongen dankliederen. Zo mooi!
Achteraf hoorden dat er op ons gewacht werd!?! Wie wachtte nu eigenlijk op wie? Dat zijn e nog niet gewend, dat wachten. 
Na de dankviering werd het kamp afgesloten met een maaltijd. We moeten per twee een bord laten vullen. Rijst met kool en kippennekken… Na het eten mochten we het schooltje verkennen om te zien wat we allemaal nodig hebben om het op te frissen en aan te kleden. Ons lijstje is al in de goeie handen van Wamkulu. Morgen kunnen we starten… Als we water hebben! Daar moeten we eerst om… om alles te wassen en te kuisen… Benieuwd! 
Schooltje verkend… wat konden we nog doen? De originele zondeval vegen. Moet er nog stof/zand zijn? En dan? Wachten en wachten en…
16u30 Lucky mocht ons terug naar Moyeni brengen. Om 17u30 waren we in de lodge. Even chillen in onze Afrikaanse kamer. En hier zitten we nu, aan tafel, met de lantaarn en zaklampen, in de duisternis, met een kladboek en balpen om onze blog te schrijven. Hilke zal alles overtypen Niabonga Hilke! Dank je wel, Hilke! 
Tot morgen, 
Zoen, 
onnies en susters