Dag 16: werkendag

Hallo allemaal,
deze morgen werden we iets vroeger aan het ontbijt verwacht.  Om 7u30 zaten we dus gezellig te eten, het was eigenlijk al lekker zonnig. Mamkulu kwam ons vertellen wat onze taak was voor vandaag. Eén van de taken was hout sprokkelen om het vuur te maken zodat er kan gekookt worden in Masoyi. Stevige schoenen aan, werkhandschoenen en … wachten. Nee, nu niet te lang. Het bakkie reed ons voor in het bos van het domein. We voelden ons allemaal Grietjes die hout gingen sprokkelen, al was het nogal bergaf (dus straks bergop, hé, amai, onze kuiten). Hout sprokkelen is toch takken verzamelen, he? Nee, nee, stukken boomstam van zo’n 20 cm doorsnede en ongeveer 1,50 m lang. In het bakkie leggen wat kon en de rest, zo’n 50 stuks aan de weg klaarleggen. toch iets meer corvée dan takjes verleggen. Met de double cap naar het schooltje. Er mochten er 3 in de koffer zitten, zalig alleen voelden we plots nattigheid. De emmer met drinkwater had een toch niet zo waterdicht deksel. Eerst stopten we aan de cashbuild om wat werkmateriaal te kopen: donkerblauwe verf, crèmekleurige verf, verfborstels, muurvulmiddel en spatels, white spirit,… Voilà nu kunnen we aan de slag. 
We zagen onderweg dat de school walweer begonnen was: overal jongens en meisjes in uniform: donkerblauw jasje en lichtblauwe rok of broek. Toen we aan het schooltje aankwamen zagen we de juf met enkele peutertjes en een babytje. De juf was heel vriendelijk en de peutertjes super lief. Het viel ons op dat die kleintjes heel braaf zijn, niet weglopen van de juf en eigenlijk spelen met niets. Vooruit, aan de slag! Taken werden verdeeld: muren wat bepleisteren, speelgoed afwassen, keukenspullen proper maken. Veel keukenspullen waren er niet, eigenlijk alleen heel vieze kommen. 
Toch nog enkele bedenkingen: het water kwam niet uit de kraan, maar moesten we uit en lager gelegen beekje gaan helaas met behulp van emmers en botervlootjes als schepjes. Drinkbaar water hadden we meegebracht. We waren dus heel zuinig met water! Een groot deel van onze financiële inbreng zal gaan naar de waterleiding voor het schooltje. De put is er al, maar pomp en leidingen moeten nog komen. Dit zal een enorme verbetering zijn! 
Flink doorwerken was de boodschap. Rond de middag had de juf wat millipap gemaakt voor de kindjes. Ze aten dit op ene daarna viel één van de kindjes in slaap Het babytje sliep buiten in het stof op een kapot matje. Schrijnend om te zien, maar die kindjes blijven zo vriendelijk en zeuren NOOIT! (Hier kunnen onze kleuters nog wat van leren)
Even pauzeren om te eten en dan verder werken: schilderen van muren, spijlen van het bedje kleur geven, en verder schoonmaken van het speelgoed en alles nadien sorteren. 
Ondertussen waren de jongeren uit Asse (die er al twee weken zijn) nog bedden aan het sjorren om in de rondavels te zetten. 
Al snel was het tijd om naar huis te rijden. Taxi hilke stond paraat. We zouden voor het donker graag thuis zijn, maar helaas, om 18 uur is het donker. Maar de lichten van de auto werkten niet. Toch dikke bravo voor Hilke: door putten rijden, in den donkere, en vooral links van de baan. Jaja, onze chauffeur bracht ons heelhuids thuis. 
Nog even douchen en dan maakte Maria voor ons weer ene fantastisch maal: een stoofpotje, pasta en als dessert melktaart. Fantastische afsluiter van een productieve dag!  

Tot morgen, 
Zoen, 
onnies en susters

Ps: Florian Peelman, leef je nog? We (vooral Marieke) hadden gedacht dat je elke dag iets zo posten op ons blog? Of lees je dit niet? Foei!