Dag 16: De nieuwe juf...

Waaw, we zitten al aan dag 16! Wat vliegt de tijd hier voorbij. 

WAAAAAAAAAAAH! Oke dat moest er even uit! Wat ben ik blij dat deze dag bijna voorbij is! Man, man, man!

Vandaag liep de wekker af om 6 uur en het het koste deze keer toch een beetje moeite om uit het bed te kruipen! Snel wat opfrissen, tanden poetsen en in de kleren kruipen. Want om 6u30 zouden we alweer vertrekken richting Masoyi. En ik moet zeggen dat ik toch wel heel erg benieuwd was om de nieuwe juf bezig te zien. 
Wanneer de cornflakes waren binnengespeeld, nam ik mijn tas en konden we vertrekken.

Om 7u20 waren we in het klasje. Annemarie ging even mee binnen, want we hadden nog eten mee voor de kindjes. Nadien vertrok ze weer en bleef ik weer achter :) De juffen kwamen om 7u40 toe in de klas samen met al 5 kindjes. En al snel zaten er tegen 8 uur, 13 kindjes in de klas! Weer twee meer dan gisteren! Als we zo doorgaan, is de klas binnenkort te klein. Maar ik vind het geweldig dat er alleen maar kindjes bijkomen.

Om 8u15 vroeg de nieuwe juf wanneer ze eigenlijk moest beginnen met lesgeven. Oeps, niet voorbereid?
Ik zei dat ze gerust al mocht beginnen met het ochtendliedje en het weerliedje,... om dan nadien echt met de activiteiten te beginnen. Dat deed ze dan wel. 
Ze zong het "goodmorningliedje" en moedigde de kleuters aan om mee te zingen. Ze zong het wel 4 keer na elkaar. Nadien begon ze met het zingen van het weerliedje. Ook dit een aantal keer naar elkaar. En dan zei ze zelf dat het vandaag zon was, maar toch een beetje bewolkt. Ze hing het kaartje omhoog en de kinderen keken maar raar. Nadien nam ze een stok en begon ze alles wat de kinderen al geleerd hadden te herhalen: de symbolen, de lichaamsdelen, tellen, de dagen van de week,... Alles aan een stuk door. "Monday, monday, monday, monday. Tuesday, tuesday, tuesday,...." Ik zag de kindjes stuk voor stuk afhaken en rondkijken. Er was werkelijk niemand die meezei met de juf. Drie kwartier later greep Delsie (de huidige juf) in! Hoe erg moet het zijn als zij al moet ingrijpen! Sjonge jonge!
Toilettijd! De kindjes gingen in een trein staan om naar toilet te gaan (ze weten het al goed :D) De beide juffen gingen mee naar toilet. Nadien hielpen ze alletwee met het uitdelen van de koekjes en drankjes (Joepie! Dit hebben ze toch al geleerd!)

Om 10u10 vroeg de juf om hoe laat de activiteit eigenlijk weer start.. Maar daar was Delsie al met de bal om nog eens Chinese voetbal te spelen met de kindjes. De nieuwe juf deed mee. Nadien ging ze op de lijst kijken (lessenrooster die in het groot aan de muur hangt) en ze zei, "Aah it's storytelling, do you have a story?"
Ik keek haar met open mond aan! Echt? Meent ze dit nu? Ik heb dan maar vriendelijk geantwoord dat ik geen verhaaltje had. 
Dan ging ze samen met Delsie bij de kinderen zitten en werd er gepraat in hun eigen taal. Ik weet dus niet wat er toen allemaal gezegd is :) 

Na het zogezegde verhaaltje werd het speelgoed klaargelegd en konden de kinderen spelen. Beide juffen zaten erbij en speelden mee (ook dit hebben ze dus goed onthouden)

11u30: ik was heel blij dat het bijna afgelopen was! Het was me het dagje wel. Misschien leg ik de lat een beetje te hoog? Misschien verwacht ik te veel? 
Maar dit was gewoon nog minder goed dan de huidige juf.  :(
Er komen in de loop van de week nog twee mogelijke kandidaat juffen. Ik ben benieuwd wat dat zal geven.
Het grote probleem is dat geen van deze juffen een degelijke opleiding heeft gekregen. Het bestaat hier ook niet om verder te studeren om kleuterjuf te worden. De juffen kunnen zich bij bepaalde dingen dus helemaal niets voorstellen. Daardoor weten ze dus ook niet hoe ze sommige 'vakken' moeten invullen, waardoor heel wat dingen gewoon elke dag hetzelfde zijn. Het wordt dus voor mij nog een hele klus om hen zoveel mogelijk voorbeelden te geven en hen keer op keer uit te leggen wat de bedoeling ervan is. 
Ik ben nu begonnen met het aanleggen van een map waarin per 'vak' staat uitgelegd wat het is, wat het inhoud en een aantal voorbeelden voor de invulling. 
Een hele boterham, ik kan het jullie zeggen, maar zo weten we de komende maand nog wat doen!

Ik heb nog tot 17 uur in de klas gezeten tot Annemarie er was! Delsie en Gogodoedoe bleven ook, dus ik zat er niet alleen. Maar het wachten duurt toch wel altijd heel lang! Zeker omdat Annemarie normaal om 14 uur zou komen samen met Opa. Maar ik heb geen van beiden om 14 uur gezien. 

Om 18 uur waren we dan eindelijk thuis in de lodge en heb ik nu even tijd om wat uit te blazen. Ik ben toch wel moe hoor! Het was vandaag 40 graden in Masoyi en dat weegt toch wel! (jaja, soms kan het hier ook TE warm zijn!)

Deze avond nog een beetje aan de map werken en eten :) en dan vroeg ons bed in duiken, zodat het opstaan morgen een beetje beter lukt!

Zoen,
Hilke

Juf Mieke Roose, ik vind het fijn dat je zo'n vragenstaart bent! 
Gogodoedoe is de verzorgster van dienst, ze zorgt dat de klas steeds netjes is, dat de neusjes proper zijn en ze zorgt ook voor het eten. (je kan haar zogezegd een beetje vergelijken met de kinderverzorgsters van bij ons)
Het is altijd warm eten, maar ook altijd (of toch bijna altijd) hetzelfde. Millipap met een soort soepje met kleine vleesjes. Ik kan je zeggen dat ik het ondertussen al erg beu ben! Maar de Zuid-Afrikaantjes duidelijk niet, want wanneer ze naar huis gaan, krijgen ze thuis nog eens millipap. Millipap is een witte pap die erg aan elkaar kleeft, dit zorgt ervoor dat de kindjes met hun handen kunnen eten. Ze kneden er als het ware bolletjes van en doppen het in de saus. 
Normaal gezien staat er elke dag iets anders op het menu, maar dit wordt dus niet gedaan. Maar aangezien Gogodoedoe alleen maar Siswatie praat en geen woord Engels begrijpt heb ik haar dit dus nog niet kunnen uitleggen. 
Normaal zouden ze elke dag iets anders van vlees of vis moeten krijgen en ook groenten. Annemarie gaat morgen mee naar de school en gaat er dan verandering in proberen brengen, want er zijn wel degelijk ouders die klagen dat de kinderen steeds hetzelfde krijgen. Het eten wordt door onze organisatie voorzien. De ouders hoeven er zelfs niet voor te betalen. Je kan wel denken dat hier dus wel wat geld inkruipt om iets deftig te voorzien. Maar zoals het nu is, gaat al het lekkere eten naar de juffen en krijgen de kindjes altijd hetzelfde. En dat kan dus niet. Wat aangekocht wordt is wel degelijk voor de kindjes bedoeld.
De kleedjes die ze dragen hebben ze van zichzelf. Ze zien er misschien mooi uit op de foto's, maar dat zijn ze in het echt niet. Er zitten overal gaten in, zijn vuil,... Een beetje afgeleefd. De kinderen dragen dan ook heel vaak dezelfde kleren. En als je weet dat er hun mond en neus mee wordt afgeveegd weet je wel genoeg denk ik. Wij hebben hier een hoop kinderkleren en het is de bedoeling dat de kinderen hier ook kledij van krijgen. Maar het is ook zo dat als je één kind iets geeft, je iedereen iets moet geven. Want daar zijn ze hier wel gevoelig aan. (Gisteren bevoorbeeld, de nieuwe kindjes kregen een sticker met hun naam op en onmiddellijk waren de 'oude' kindjes daar ook! Ze wouden er ook zo een.)
Op alle scholen hier wordt een uniform gedragen. Elke school heeft een uniform in een andere kleur. Heel tof om de kinderen 's morgens naar school te zien stappen!
Annemarie zou het fijn vinden moesten de kinderen in ons klasje ook een beetje een uniform hebben (allemaal hetzelfde t-shirt ofzo) Dat zijn dingen die ze dan van ons krijgen.
Ik ben nog niet op bezoek geweest in een ziekenhuis en kan me er dus jammer genoeg geen beeld bij vormen. Ik denk dat de enige keer dat ik hier een ziekenhuis zal te zien krijgen, zal zijn wanneer ik zelf heel erg ziek wordt. Laten we hopen dat ik dus geen ziekenhuis van de binnenkant moet zien! Aan de verhalen van Stefano (man van Annemarie en dokter) wordt er in de ziekenhuizen wel degelijk om een Afrikaanse basis gewerkt. Er is ook een groot onderscheid tussen de openbare ziekenhuizen en de prive-ziekenhuizen. De ziekenhuizen in Johannesburg of Kaapstad zullen er ook helemaal anders uitzien dan hier in de kleinere steden. 
Zo, ik hoop dat ik je weer een beetje heb kunnen helpen :)