Dag 39: Goodbye South Africa

30 maart 2013 - Witrivier, Zuid-Afrika

Hey,

Eerst en vooral wil ik nu even de tijd nemen om jullie allemaal heel erg te bedanken voor alle lieve berichtjes! Het deed echt heel veel deugd dat jullie met zo velen mijn verhalen op mijn blog volgden! Maar aan alle mooie liedjes komt een eind, dus ook aan mijn trip en aan dit blog.
Met toch een beetje spijt in het hart neem ik afscheid van dit prachtige land met een wondermooie natuur en toffe mensen! Ik heb hier een fantastisch avontuur achter de rug en ben heel erg blij dat ik de kans kreeg om dit te mogen doen.
Dankjewel allemaal  voor de centjes die jullie massaal hebben gestort. Dankjewel aan alle mensen die naar de spaghettiavond kwamen en via deze weg ook de nodige centjes in het laadje brachten. Ik heb met mijn eigen ogen gezien dat ze daar goed benut zullen worden.
Dankjewel in het bijzonder aan alle mensen die geholpen om de spaghettiavond tot een groot succes te maken! Jullie zijn stuk voor stuk geweldig!
Dankjewel aan mama en papa om mij de kans te geven om naar Zuid-Afrika te gaan. Dankjewel om de spaghettiavond te organiseren en er voor te zorgen dat hij geweldig werd! Ik zie jullie graag!
Dankjewel aan mijn vriendinnetjes voor de vele steun, de pakjes en de lieve berichtjes op skype en facebook. Jullie zijn stuk voor stuk de beste vriendinnen ooit!
DANKJEWEL! DANKJEWEL! DANKJEWEL!

De laatste dag in Zuid-Afrika was aangebroken! Met toch wel wat spijt in het hart zou ik hier afscheid nemen van een heel mooi land.
Om 8 uur reden we in het kamp door en zouden we nog proberen om zoveel mogelijk dieren te spoten op niet al te veel tijd! We hebben toch nog 10 verschillende soorten gezien! Best goed he! Waaronder weer twee van de big five! We zouden met een goed gevoel het krugerpark verlaten. Om 10 uur reden we uit het park en kon de muziek weer op. En dan zouden we Jaden afzetten. Hij nam snel al zijn spullen uit de auto en dan reden we verder richting lodge. Daar aangekomen stonden we echter voor een gesloten deur! Daniel was er niet, dus we moesten terug naar Witrivier om hem  daar op te halen. Ale hup! Een klein half uurtje later waren we dan toch in de lodge! Handbagage maken, valies dichtmaken en dan valies wegen. Hmm 26 kg! Toch nog een beetje meer in de handbagage steken en hopen dat ze in Zuid-Afrika niet te nauw kijken op het gewicht.

Om 12 uur aten we nog een hapje en dan kreeg ik van Daniel een pakje! Een blaadje met verschillende foto’s van de kindjes en van mij en een horloge! Fijn! Heel fijn! Amaai, ik besef nu pas dat ik het hier echt wel ga missen! Het is een heel ander lieven hier dan in België… Maar we zijn ook blij dat we weer naar huis mogen gaan.

Om 13 uur vertrokken we richting het bos, Daniël moest er nog even zijn en dan door naar Nelspruit waar het busje me zou opwachten. Het busje stond er al. Afscheid nemen en dan hup met het busje richting luchthaven. 4 uur onder weg! Wel lang hoor, maar tussendoor gelukkige een plaspauze kunnen houden ;)
Eens op de luchthaven was het even zoeken naar de juiste incheckbalie, inchecken, gelukkig was de bagage oke! Ook al woog ze twee kilo te veel! Door de paspoortcontrole en dan nog even shoppen. En nadien lang wachten voor we op het vliegtuig konden. Dit vertrok pas om 21u25, dus we zouden nog een hele poos stil moeten zitten.
Maar we hadden onze bezigheid. De tekstjes over mijn avontuur in het Krugerpark typen en ik had nog tijdschriften gekocht, zodat we nog wat konden lezen. Het zou een lange vlucht worden.

Om 21u25 zouden we opstijgen richting Londen. Op het vliegtuig hadden we deze keer niet de luxe om alleen op een rij te zitten. We moesten dus proberen slapen om een klein plaatsje… Om half 12 kregen we nog eten en drinken en dan was het in stukjes en brokjes een dutje doen. Slapen op een vliegtuig is toch niet alles hoor!

Maar kom, moeilijk gaat ook en we zijn veilig op Londen geland. Dan was het wel stappen, stappen en nog eens stappen! Londen heathrow is echt zo gigantisch groot! Bus op naar de juiste gate en dan was het al het laatste stukje van het avontuur. Het zit er nu echt op!

Om 10u25 op het vliegtuig richting Brussel en dan zijn we weer thuis in het natte, koude Belgenlandje. 
Het ontvangstcomité stond me op te wachten! Dankjewel allemaal, echt super fijn hoor! We voelden ons direct weer thuis! En ja hoor, koud was het wel... :( Ik mis de zon nu al! We dronken nog iets op de luchthaven en dan richting Grembergen.

We maakten onderweg nog een stop bij oma en peter en het was een warm ontvangst met taart en een hespje! Dankjewel peter! 

Nadien richting Grembergen voor het uitladen van de valies! Kleren in de was, alles een beetje opruimen en dan begon het! 'Ding dong' bezoek aan de deur! En het volk bleef maar komen! Echt geweldig dat jullie er waren! De vermoeidheid sloeg wel toe, maar het was fantastische om zo thuis te komen, dankjewel!

Het einde van het avontuur is een feit. 
Het echte leven staat ons nu te wachten met de zoektocht naar een job. 
Dankjewel om mijn avontuur zo op de voet te volgen! Jullie zijn allemaal geweldig!

Een laatste zoen,
Hilke

3 Reacties

  1. Papa en mama:
    30 maart 2013
    Lieve zus,wat een avontuur....de laatste dagen zo kunnen afsluiten ...we weten nu dat je je hartje daar verloren hebt...niet te geloven dat het toch zo vlug is voorbij is....zoiets kunnen ze je nooit meer afnemen....je werk lijkt nog niet af maar nu een ander stukje starten in jou leven ...ook dit is spannend...we zullen je blogje missen ....aan iedereen nen dikke merci dit is een stukje uit ons leven dat we nooit zullen vergeten....en wie weet heeft het in de tekomst nog een vervolg....nu even tot rust komen om nadien aan ons grote zus haar ander avontuur te beginnen...werken ...ook daar kijken we naar uit vol spanning. Wat kan het leven toch mooi zijn met zo'n fantastische mensen die stuk voor stuk uniek zijn en ons leven mooi maken ! Dankjewel! En wie weet krijgt dit blogje in de toekomst nog een vervolg?
  2. Els:
    31 maart 2013
    Hey buurmeisje,

    Het was echt super leuk om al jouw avonturen te lezen, iedere dag keek ik uit naar jouw verhaal en stiekem was ik toch wel jaloers maar wat zeker is dit zal je nooit meer vergeten.
    Al deze ervaringen gaan zeker je leven een andere wending geven denk ik.
    Alvast veel succes met de zoektocht naar een goede job! Wij duimen hier zeker voor!!!
    Groetjes de buurtjes en wie weet tot ooit in een nieuwe blog vol andere leuke ervaringen :)
  3. Mieke:
    1 april 2013
    En ik kan het toch niet laten om nog eens te bloggen, spijtig genoeg voor de laatste keer. Maar niets kan je tegenhouden om nog een bogje te maken ;-). Mama zal mij wel op de hoogte houden (hoop ik).
    Ben je de kou al een beetje gewoon? Speciaal voor jou heeft het gisteren nog een beetje gesneeuwd en als we geluk ;-( hebben krijgen we dit weekend er nog wat. Maar dank je wel voor de zon. Daar zijn wij nu eens héél blij mee. Ze geeft af en toe toch al een beetje warmte.
    Ik hoop dat je eigen bedje je goed doet. Volgens juf. Ann van Vlassenbroek was je gewoon hééééééél moe.Kan ik best geloven na al die fantastische indrukken en die lange reis. Maar er gaat niets boven je eigen bedje en een mama die je terug kan verwennen. En dat zal ze zeker doen want ze heeft wat dochter in te halen hé.
    Hopelijk krijgen we ooit de foto's van de dieren te zien. Misschien een feestje bouwen en terug wat centjes ophalen om dat project te steunen. Hou me maar op de hoogte.
    Zijn alle paaseieren al opgeraapt? Er gaat niet boven een lekker Belgisch paaseitje.
    Ziezo, geniet nog maar veel na en hopelijk kan je van start gaan na de paasvakantie. Misschien zien we je hier ooit in Zele verschijnen in één of andere school. Ga je zeker aanmelden. Zele heeft voor het katholieke net een centraal bureau om je aan te melden. Daarvoor moet je op het H. Hartplein zijn (aan de grote kerk). Indien je meer inlichtingen wenst, laat het dan maar weten via mail. Ik denk wel dat mama mijn mailadres heeft.
    Nog veel nagenietplezier en tot ..................?????????????????